4 februari 2020

   De vliegreis verliep goed: op goed uitgekozen tijden werd de permanente kramp waarin je toch een behoorlijke tijd zit, verlicht door versnaperingen die de burger weer een beetje moed gaven: vlak na opstijgen kreeg je een bord met een prutje boerenkool aan de ene kant, wat gehaktballen in het midden, en aan de andere kant een prutje hutspot. Helemaal niet onlekker. On the side een bordje sla met feta kaas, dressing (inderdaad, dat was die dressing die de Indiaan van zijn bril moest vegen) ,en een piepklein broodje met een piepklein stukje kaas. Ook nog een cracker die ik niet opgegeten heb, en als toetje een muffin. 
   

  Een paar uur voor de landing kregen we een tweede maaltijd, dit keer bestaande uit een mini-pizzaatje, een bulgur/quinoa-achtige salade en een heerlijk creme brulee- achtig toetje. Nee, over dit voer,  en ook nog eens aangevuld met de regelmatige toevoer van koffie, frisdrank of alcohol,  kon ik echt niet klagen.

    Maar twaalf uur vliegen is wel heel lang.  Wat doe je om de tijd te doden als je blijkbaar zo stom bent geweest om een plaats boven de rechtervleugel te hebben uitgekozen waardoor je de hele tijd naar een witte aluminium plaat moet kijken? Dat terwijl je toch bijna zeker wist dat je daar bij de reservering van je plaats rekening mee had gehouden. Want ik had de stoelen-reserveer-tekening toch bestudeerd op dingen die op vleugels leken? Nou, blijkbaar had ik dat niet goed gedaan of was de tekening niet goed,  maar ik zat ieder geval bovenop de rechtervleugel! 
Nog raarder is dat ik achterburen had, terwijl de stoelen waarin zij zaten,  niet op de tekening terug te vinden waren. Want toen ik reserveerde, was dat zogenaamd een vrij gangpad! Daarom had ik het juist uitgekozen: was de kans dat ik pinda's  in mijn nek geworpen kreeg, weer wat minder!
Afijn, het was niet anders en KLM heeft een uitgebreid entertainment assortiment aan boord om al dit leed te verzachten en te compenseren.

Het entertainmentcenter was ingebouwd in een tablet dat aan de rugleuning hing van de stoel van diegene die voor je zit. Ze hebben best een rijk programma: Onder het kopje ' TV' vind je een gruwelijke hoeveelheid series, toevallig dezelfde series als waar ik op mijn eigen TV al niet naar kijk. Het kopje ' FILMS ' herbergt een behoorlijk aantal films (niet allemaal ondertiteld kwam ik later achter). Dan had je nog het kopje 'GAMES'  waar je wat spelletjes kan spelen. Ik ben behoorlijk trots op die highscore die ik met het spel '  Trivial Pursuit'  heb behaald. Als de highscores niet elke reis worden gewist, ben ik tweede in de geschiedenis van de KLM 0743!  De enige reden dat ik niet een hogere score heb behaald, was omdat er op een gegeven moment,  als je op het touchscreen toch echt het antwoord A wilde invoeren , op een of andere manier antwoord B werd gekozen. En omdat ik al in level 3 zat waar je 12 van de zestien goed moest hebben, waren de twee verkeerde antwoorden die door dit euvel werden veroorzaakt, funest voor een eventuele doorstoting naar level 4. Misschien kwam het wel door het vet van het pizaatje aan  mijn vingers want denk maar niet dat ik niet weet dat Raisa de vrouw van Gorbatsjov was en dat Sibelius uit Finland komt, hoor!

Dan had je ook nog de kopjes  ' MUZIEK' , ' 'OVER 100 JAAR KLM'  en ' MIJN VLUCHT' waar je respectievelijk muziek kon horen, kon zien wat er allemaal gebeurd is tijdens het 100- jarige bestaan van KLM en kon je live je eigen vlucht kon volgen. Behoudens het feit dat de eerste twee dingen nogal voor zichzelf spreken, is wat je kon doen met "MIJN VLUCHT'  nog wel de moeite waard om te vermelden. Zo kon je de route van het vliegtuig heel precies volgen: waar je was, hoe de route zou gaan (die was aangegeven met een lijn) en hoe de omgeving waar je op dat moment was, er uitzag. Dat deden ze met satelliet beelden, erg mooi. Je kon zelfs aangeven, HOE je het vliegtuig wilde zien vliegen: vanaf boven, vanuit de cockpit, vanuit de rechterkant of vanuit de linkerkant. Ook kon je alles met de aarde zelf doen: draaien, vergroten of, vanuit een soort Godsoogpunt, van perspectief veranderen. Echt heel tof!   
' MIJN VLUCHT '  was trouwens ook het favoriete entertainment van de Ouwe Gekke Indiaan: ik zag hem voortdurend met de route , het vliegtuig of de aarde in de weer en hij was er een stuk bedrevener in dan ik! 

Uiteindelijk heb ik 2,5 film en de historie van KLM bekeken: anderhalve animatie film (waaronder de Addams family,  die aan te raden valt) en de laatste in de serie van Terminator films, die ook aan te raden valt.

Aankomst

Applaus. De landing was goed gegaan en de passagiers en ik klapten ervoor. Maar goed ook want in het geval dat het anders was gegaan, was ik zéker naar voren gegaan en hadden er heel andere klappen gevallen!

Bij de 'immigration check'  had zich een gigantische rij zich gevormd want, ja, ik denk dat dat komt omdat je in Peru bent?  Waar anders wordt er van elke buitenlandse man of vrouw, eerst  vier vingers van de linkerhand gescand, vevolgens vier vingers van de rechterhand, dan nog een scan van beide duimen om te eindigen met een pasfoto! 

Goededag hee!  

Voor het maken van een pasfoto in Nederland was ik zelf al een halve dag kwijt! Gelukkig hadden ze wel een stuk of twintig balies waar ze die al die stappen namen,  dus de rij werd snel minder.

Nog het vermelden waard is dit: naast me in de rij stond de Ouwe Gekke Indiaan. Die man bleek ZO gek te zijn dat het helemaal geen indiaan bleek te zijn. Het was een ITALIAAN! Althans dat stond er op de kaft van zijn paspoort. Ik zag het namelijk toen hij me vroeg of hij 'goed stond' , bedoelende: in de rij voor de buitenlanders en op zijn paspoort wees.
Zoals eerder gezegd: ik snap helemaal niets van die man!  En of hij nou een Itiliaans paspoort heeft of niet, dat het een indiaan is, daar ben ik van overtuigd! Niet alleen zag hij er zo uit (hij lijkt sprekend op de blaaspijpindiaan die men kan vinden op Dumpert.nl,  hij sprak ook de hele tijd Spaans met het vrouwtje links  van hem wat hem dus hoogswaarschijnlijk een Italiaanse Peruaanse Indiaan maakt!

   Nou ja, hindert ok allemaal niet want ondanks de dingen die er eerder tussen ons waren voorgevallen, waren we weer helemaal vriendjes en stond hij breed lachend naast me in de rij.

Ik denk dat onze verzoening is gekomen doordat ik bij het netjes achterlaten van mijn zitplaats en van boord stappen, zijn nog in het plastic en ongebruikte KLM- oordopjes van de grond had geraapt en deze hem had aangereikt: hij keek me zo dankbaar aan, alsof ik een DR DRE headset aan hem gaf!

 De indiaan bleek achteraf gezien sowieso een blij man, want toen hij bij het verlaten van het vliegtuig voor me liep, heeft hij bij het gedagzeggen van het cabinepersoneel,  niet alleen onze persoonlijke stewardess  lopen zoenen, ook de andere stewardessen, de piloot en de op het vliegtuig wachtende Peruaanse schoonmaakcrew, konden minstens rekenen op een omhelzing. Net als ik, begon de stewardes achter me iets te vermoeden: 'Hij lijkt wel opgelucht'  hoorde ik haar zeggen.